beklentiler...

Bir iş yapınca insanın ister istemez beklentileri oluşuyor. Tamam bazı eksiklerin olduğunun farkında oluyorsunuz ama yine de biraz takdiri de hakediyor olabilirsiniz diye düşünüyorsunuz. Hayır ne kadar takdir edilmesem de bu benm için çok da sorun olmayacak çünkü ben ne yaptığımın farkındayım verdiğim emeğin farkındayım. Keşke herkes de sizin gibi farkında olabilse... Gerçi bu cümleler bir lise öğrencisinin günlüğüne ait değil ama yine de yazmak istedim.

Uzunca bir süre bir işle uğraşıp ortaya güzel olduğunu düşündüğünüz bir iş çıkarınca beklentileriniz oluşuyor. Tamam insanların istekleri bitmiyor ve bu isteklerin hepsiyle başa çıkmaya çaışarak kısır bir döngüye girmek istemiyorum ama insanların da "güzel olmuş ama..." ile cümlelerine başlamaları bile yeterli. İnsan tamam doyumsuz bir varlık ama yine de eleştirmeye başlamadan düşünmeye başlasak çok yararlı olucak. Bugün iş hayatımdaki beklentilerin yanında günlük hayatımdaki beklentilerinde suya karışıp gidiyor oluşunu görmek insanı yaralıyor. Ha şimdi ha iki dakika sonra diye bekliyorsunuz ama o süre hiç bitmiyor, geçmiyor, geçmek bilmiyor. Her neyse insanların bir doyuma ulaşmasını sağlamaya çalışmak yerine beklentilerimi biraz daha aşağıya çekmem daha iyi olucak gibi duruyor.


Bu arada hayatta hiç bir şeyin planlandığı gibi gitmemesi insanı gerse de alıştım artık buna. İzmire dönüş planımın tarihi bile değişti. Bir sonraki girdimi evimden yazacağım gibi duruyor. Biletimi yarına aldım. Hadi bana iyi yolculuklar...